hamile ve köpekli...

2 Mart 2012 gecesi bebeğimizin kısa bir süre bizimle olacağını öğrenmiştik. Bu bizim için hem çok beklendik hem de çok süpriz bir haberdi. Bir süreden beri bebek sahibi olmak istiyorduk ama benim hamileliğime ilişkin belirtileri de çok önemsememiştik.

Bebeğimizin olacağını önce ailelerimiz ve çok yakın dostlarımızla sonrasında ise yavaş yavaş bütün çevremizle paylaşmaya başladık. Zaten bizim için o kadar büyük bir haberdi ki çenemizi sıkı tutmamız gereken, riskli 12 haftayı atlatana kadar zaten neredeyse duymayan kalmamıştı :)

Bebeğimiz olacağını öğrenen herkesin ilk tepkisi eeeee köpeği ne yapacaksınız diye sormak oldu. O zamanlar bu soruyu ilk duyduğumda ne kadar irkildiğimi , sinirlendiğimi hatta karşımdaki insanın kafasını kırmak istediğimi gayet iyi hatırlıyorum.

Arwen neredeyse 2,5 yaşındaydı. Yıllardan beri evimizde bebeğimiz gibi büyüttüğümüz, gözümüz gibi baktığımız kızımızı sırf kendi bebeğimiz geliyor diye sokağa atacak yada evlatlık verecek değildik ya! Bu insanlar da ne kadar salak salak sorular soruyorlardı böyle!
Biz kızımız abla oluyor, bir kızımız vardı şimdi bir de oğlumuz olacak diye cevap verdikçe insanların yüzlerindeki  'hııııı ben seni sonra görürüm şimdi bilmiş bilmiş cevap veriyorsun' bakışlarını hiç kaçırmadım. O zamanlar sinir olduğum bu bakışlara şimdi zaman zaman hak verir hale geleceğimi tabii ki de bilemiyordum.

Geçen sene bu zamanlarda twitter hesabıma aşağıdaki resmi yükleyip şöyle bir not düşmüşüm.. 'Biri karnımda biri kucağımda kızım kardeşini bekliyor'